Tak jak błonnik jest odkryciem ostatnich lat, choć wiedziano o nim nie od dziś, tak i niektóre biopierwiastki znane od wielu lat, dopiero od bardzo niedawna zostały docenione jako niezbędne dla życia. Odkryto bowiem, że decydują o prawidłowej czynności enzymatycznej białek. Pojęcie "metale życia" sformułował jako tytuł swojej słynnej już dziś książki prof. dr David Robert Williams z Uniwersytetu św. Andrzeja w Szkocji.
Składniki mineralne stanowią 4% naszej wagi. Z tego połowa wchodzi w skład stałych części organizmu, jak: kości, zęby, paznokcie, włosy, tkanki miękkie, a reszta znajduje się w cieczach ustroju, tzn. we krwi, cieczach śródtkankowych i wewnątrzkomórkowych. Natomiast 70 do 80% wagi ciała stanowi woda. Jesteśmy jakby mikroświatem, bo w naszym organizmie można odnaleźć niemal wszystkie pierwiastki wystepujące w przyrodzie. Ale ... w bardzo nierównych ilościach. Około 96% wagi ludzkiego ciała to węgiel, wodór, azot i tlen. Ponadto sporo jest w nas sodu, potasu, magnezu i wapnia. Tlen kojarzy się z pojęciem świeżego powietrza, a tymczasem w naszym organizmie jest go najwięcej, bo aż ok. 60% wagi ciała. Węgiel kojarzy się z ... paleniem w piecu. Jest go w nas ok.17%. Wodoru mamy w organizmie ok. 10%, azotu już tylko 3%, wapnia od 1,5 do 2,2%, fosforu od 0,8 do1,2%, a innych makroelementów, jak: potas, siarka, sód, chlor i magnez - tylko dziesiętne i setne części procentu. Żelaza i magnezu jest w ciele człowieka 0,00003%, miedzi - 0,00015%, jodu - jeszcze mniej, bo 0,00004%, a krzem, cynk, fluor, lit, selen itd. występują w ilościach śladowych. A jak są ważne! Dla naszego organizmu, dla naszego zdrowia, dobrego samopoczucia są równie cenne jak witaminy. Prawdę mówiąc, dopiero era komputerów pozwoliła na odkrycie roli mikroelementów. Dawniej było to niemożliwe. Dziś wiemy, że spośród wszystkich pierwiastków, z których zbudowany jest nasz organizm, co najmniej 25 jest potrzebnych do utrzymania zdrowia. Z tych 18 ma istotne znaczenie - są konieczne, niezbędne. Pozostałe 7 - nazywa Williams pożytecznymi. Odpowiednia ilość każdego z nich pomaga w utrzymaniu zdrowia.
Dr. Melvin E. Page (USA) określił krótko rolę mikroelementów: "Metale śladowe to żywność dla gruczołów", a ściślej mówiąc - dla enzymów. Jeszcze któtsza definicja to: "metale życia". Działanie poszczególnych mikroelementów jest od siebie uzależnione, a poza tym nasze potrzeby bywają indywidualne. Organizm może np. kilku mikropierwiastków nie przyswajać z powodu błędów w przemianie materii lub chorobom przewodu pokarmowego. Naturalnie, że są również w naszym środowisku, a także i w żywności, pierwiastki niepożądane. Można je podzielić na dwie grupy. W pierwszej bedą te, które w śladowych ilościach są dla organizmu niezbędne, a w nadmiernych szkodliwe, a w drugiej te, które zawsze - jako obce - są toksyczne, a więc szkodliwe.
Do 1957 r. znano zaledwie siedem zasadniczych dla życia pierwistków śladowych: najdawniej poznane żelazo, w 1850 r. - jod, w 1928 r. - miedź, w 1931 r. - mangan, w 1934 r. - cynk, w 1935 r. - kobalt i w 1957 r. - molibden. Siedem dalszych, a to: selen, chrom, cyna, wanad, fluor i krzem, a także lantanowce (np. platyna zdaje się mieć antywirusowe działanie), zostało poznanych w latach siedemdziesiątych i dokładnie opisanych m.in. przez zespół Klausa Schwarza z Uniwersytetu Kalifornijskiego. Uczony ten stworzył też specjalną metodę badań, pozwalającą na to, aby zwierzęta doświadczalne utrzymywać w atmosferze wolnej od grzybów i wirusów oraz pozbawionej mikroelementów. Dzięki temu można było wyciągać wnioski z zachowania się zwierząt przy niedoborze lub nadmiarze poszczególnych pierwiastków, które w czystej postaci podawano im w specjalnie przygotowanym pożywieniu.
Jasne że makro- i mikroelementy nie odgrywają roli energotwórczej w organizmie, ale to właśnie one sterują czynnościami metabolicznymi, czyli przemianą materii. Utrzymują fizyczną i chemiczną integralność komórek i tkanek przez zachowanie charakterystycznych potencjałów bioelektrycznych. Odgrywają też zasadniczą rolę w aktywności niezbędnych dla życia procesów enzymatycznych. Oczywiste więc, że ich niedobór czy nadmiar musi wywoływać niekorzystny wpływ na zdrowie.
Aniony i kationy występują w żywych organizmach w ściśle regulowanej równowadze. Główne aniony to chlor (CI), siarka (S), fosfor (P), a kationy to przede wszystkim: sód (Na), potas (K), wapń (Ca), magnez (Mg). Zapewniając elektryczną obojętność płynów ustrojowych i komórek, odgrywają olbrzymią rolę w utrzymainu odpowiedniej ilości wody, tak w komórkach, jak i w przestrzeniach pozakomórkowych, a więc w płynach tkankowych i krwi. W środowisku pozakomórkowym zanajduje się przede wszystkim sód i wapń, w komórce zaś potas i magnez.
Lista biopierwiastków.
Mikroelement Zawartość w organizmie człowieka Dzienne zapotrzebowanie w gramach
Żelazo - 60 0,013
Mangan - 0,2 0,003
Fluor - 37 0,003
Chrom - 0,2 0,0005
Cynk - 33 0,013
Miedź - 1 0,005
Kobalt - 0,02 0,0003
Molibden - 0,1 0,0002
Jod - 0,1 0,0001
Selen - 0,2 0,00001
Wanad - 0,3 ?
Nikiel - 0,1 ?
Arsen - 0,1 ?
Najprostszym i najbogatszym ich źródłem ich źródłem jest sól morska i jej osady w postaci soli kopalnej, którą słusznie nazwano darem Neptuna dla schorowanej ludzkości, a my nieraz nazywamy "darem Królowej Kingi".
Lista biopierwiastków.
Mikroelement Zawartość w organizmie człowieka Dzienne zapotrzebowanie w gramach
Żelazo - 60 0,013
Mangan - 0,2 0,003
Fluor - 37 0,003
Chrom - 0,2 0,0005
Cynk - 33 0,013
Miedź - 1 0,005
Kobalt - 0,02 0,0003
Molibden - 0,1 0,0002
Jod - 0,1 0,0001
Selen - 0,2 0,00001
Wanad - 0,3 ?
Nikiel - 0,1 ?
Arsen - 0,1 ?
Najprostszym i najbogatszym ich źródłem ich źródłem jest sól morska i jej osady w postaci soli kopalnej, którą słusznie nazwano darem Neptuna dla schorowanej ludzkości, a my nieraz nazywamy "darem Królowej Kingi".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz